Πρώτη φορά νιώθω τόσο χάλια, εν μπορώ να το πιστέψω τι έγινε, ειδικά που τα συγκεκριμένα άτομα. Για ακόμα μια φορά η ζωή αποδυκνύει το πόσο σκατά είναι, χωρίς να σου αξίζει. Εν μου αξίζει τούτο... Προσπαθώ για αρκετές ώρες να βρω ένα γαμημένο ελαφρυντικό, τουλάχιστον να μπορέσω να το καταλάβω, να το κατανοήσω έστω τζιαι για 1%, αλλά όσο παραπάνω ψάχνω, τόσο χειρότερα γίνεται η κατάσταση. Εγαμηθήκαν τα πάντα, ό,τι επήενε καλά τον τελευταίο καιρό εκαταστράφηκε πλήρως. Εν μπορώ να το καταλάβω, εν το φορεί ο νους μου... Γιατί σ'εμένα? Τί έκαμα για να το αξίζω γαμώτο? Τόσο μαλάκας είμαι που εν με εσκέφτηκε κανένας που τους 2 τους? Ούτε μια στιγμή συνείδησης, έστω για 1 δευτερόλεπτο? Έστω μια σκέψη 'ρε άμπα τζιαι τούτο εν λάθος'?
Σκέφτομαι τα πόσα έδωσα στα συγκεκριμένα άτομα, μόνο τζιαι μόνο για να τους βλέπεις να χαμογελούν, να μεν έχουν καμιά δυσκολία. Τις πόσες θυσίες έκαμες... Μετανιώνω την κάθε στιγμή. Τελικά το να έισαι καλός μες τούτη τη κωλοζωή εν έσιει καμιά απολύτος σημασία. Μακάρι να εμπορούσα να αλλάξω, αλλά δυστηχώς εν μπορώ, τούτος είμαι. Ο 'μάνα μου ρε', ο 'μα εν έπρεπε', τζίνος που εν να κάμει τα πάντα για τον άλλο, να γίνει χαλί να τον πατήσεις, να μεν χαλάσει ποτέ χατίρι σε κανένα, να βάζει πάντα το συμφέρον των άλλων πάνω που το δικό του, να ζει τη ζωή του προσπαθώντας να κάμνει τους άλλους χαρούμενος αφού ο ίδιος αποδέχτηκε ότι εν θα βρει ποτέ ευτυχία στη ζωή του. Εν αντέχω όμως άλλο, κανεί...
να ζει τη ζωή του προσπαθώντας να κάμνει τους άλλους χαρούμενος αφού ο ίδιος αποδέχτηκε ότι εν θα βρει ποτέ ευτυχία στη ζωή του. Εν αντέχω όμως άλλο, κανεί...
ReplyDeleteΠαιδί μου, πόσων χρονών είσαι; Τι λαλείς τωρά ότι εν τζαι "αποδεδειγμένο" ότι εν θα ευτυχήσεις;
Εγώ θα πω ότι κάμνω ότι εν οκ με τη συνείδησή μου τζι αν μου την κάτσουν, εκάτσαν μου την. εν με κόφτει καν if karma is a bitch or not τζι αν θα πληρώσει ο άλλος για κάτι που έκαμε, κανεί με που εγώ μπορώ να περπατώ με το κεφάλι ψηλά, να είμαι οκ με τα πράματα που κάμνω, τζαι κανεί.
Στο τέλος το μόνο σίγουρο είναι ότι εν με τον εαυτό σου που θα ζήσεις και πρέπει να τα 'χεις καλά, έννεν;
μα τι εγινε; κοιτα περνούμε όλοι από αυτές τις φάσεις. που κάνουμε τα πάντα. βρες το γιατί, ένναιν επδ αποδέκτηκες ότι εν θα εύρεις την ευτυχία, θα την εύρεις φτάνει να εύρεις το γιατί. τραστ μι, ποττέ ενναιν απλά το ότι είσαι ο καλύτερος άνθρωπος ούτε το ότι είσαι ανίκανος για ευτυχία, εν κάτι άλλο
ReplyDeleteτο κάλό είναι ότι τουλάχιστον τωρά θωρείς ότι εν αξίζουν τούτα τα άτομα, κ έστω κι αν τωρά πονεί, εν για καλό
άκου μιαν πρώην "εν νιώθω τπτ εν θα εύρω ποττέ ευτυχία"
dude, αν σου πω τι μου εκάμαν εμένα θα χασκιαστείς (όι τα ίδια άτομα :p)
ReplyDeleteτο θέμα δεν είναι "γιατί σε εμένα?", προφανώς τζαι το θέμα δεν είσαι εσύ, its all about them
ΑΛΛΑ στην τελική εβοήθησε με να καταλάβω κάποια πράματα, να απομακρυνθώ που κάποιους τζαι να ανοίξω τα μμάθκια μου... να δω θησαυρούς μπροστά μου (το Δώρο)
μεν αφήκεις κανένα να σε πάρει που κάτω, the best is yet to come!
Η ζωή έναιν σκατά, απλά ζούν σ'αυτήν σκατάες. Μεν τα βάφεις μαύρα ρε dude μου, απλά κάνε επιλογές, ή απλά δέκτου τες επιλογές που εκάμαν οι άλλοι και προχώρα. Εν σπάνιο να είσαι Άθρωπος στις μέρες μας τζιαι πολλά καλο πράμα, μεν το χάσεις ποττέ εξαιτίας αυτών που εν το αξίζαν, αξίζει φίλε μου για σένα και για κάποιους άλλους που το εκτιμούν!
ReplyDeleteΟι τελευταίες μέρες ήταν αρκετά περίεργες μπορώ να πω, με πολλά ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, ώρες ατέλειωτων συζητήσεων, εντάσεων, ξεσπασμάτων, αλλά νομίζω μετά που 1 εβδομάδα άρχισα να αποδέχουμε το τι έγινε. Ήδη έκαμα κάποιες επιλογές με τα συγκεκριμένα άτομα, ελπίζω να μεν το μετανιώσω. Μόνο ο χρόνος εν να δείξει.
ReplyDelete