Εν κανεί που:
-έσιει 2 εβδομάδες προσπαθούμε να συνεννοηθούμε που emails τζιαι που τηλεφωνο τζι εν τα καταφέρνουμε αφού μάλλον εν λλίος ο νους σου
-για ότι σου ζητήσω, πρέπει να το κάμω με email τζιαι να σε ξαναπιάσω την επόμενη μέρα τηλέφωνο, τζιαι πάλε εν μου στέλλεις όσα χρειάζουμαι
-η δουλειά σου εν επιεικώς μέτρια
-παίζεις τον κάμποσο έχοντας υπεροπτικό υφάκι
-αφού εν
-καρτεράς να σου διορθώσω τα λάθη, σαν να τζι εν τούτη η δουλειά μου
Τουλάχιστον:
-αμαν μου κολλάς την πρώτη φορά τζιαι σύρνω σου άκυρο, μεν το συνεχίζεις
-αμαν το συνεχίζεις τζιαι ξανατρώεις άκυρο κόψε το
-άμαν τρώεις το άκυρο, μεν μιλάς στο τηλέφωνο για 25 λεπτά για να με καθυστερήσεις
-μεν μου ψυθιρίζεις 'απογοήτευσες με' σαν μιλάς
-αφού εκατάλαβες ότι εν πρόκειται να σου δώκω ούτε τηλέφωνο ούτε facebook, μεν προσπαθείς να με καλέσεις στην 'εκδήλωση' που κάμνεις για να ανακαλύψω τον εσωτερικό μου κόσμο (ούτε worldventures να ήταν).
-μεν προσπαθείς να τα καλύψεις συναφέρνοντας τον 19χρονο γιο σου
-εκτίμα το γεγονός ότι εν εσηκώστηκα να φύω τζιαι πολλά πιθανόν να έχανες τη δουλειά σου
Ίντα εμπειρία τζιαι τούτη η σημερινή. Πραγματικά αηδία, όι επειδή εν άντρας, αλλά για τον τρόπο του. Το τραγικό εν ότι συνήθως εν πιάννω τα σήματα όταν με φλερτάρει μια γυναίκα, σήμερα όμως τα ραντάρ επελλάναν.