Αγαπητέ πελάτη

Αγαπητέ πελάτη,

Εν κανεί που:

-έσιει 2 εβδομάδες προσπαθούμε να συνεννοηθούμε που emails τζιαι που τηλεφωνο τζι εν τα καταφέρνουμε αφού μάλλον εν λλίος ο νους σου
-για ότι σου ζητήσω, πρέπει να το κάμω με email τζιαι να σε ξαναπιάσω την επόμενη μέρα τηλέφωνο, τζιαι πάλε εν μου στέλλεις όσα χρειάζουμαι
-η δουλειά σου εν επιεικώς μέτρια
-παίζεις τον κάμποσο έχοντας υπεροπτικό υφάκι
-αφού εν μπορούμε μπορείς να συνεννοηθείς, αναγκάστηκα να έρτω στο γραφείο σου μες το καταμεσήμερο
-καρτεράς να σου διορθώσω τα λάθη, σαν να τζι εν τούτη η δουλειά μου

Τουλάχιστον:

-αμαν μου κολλάς την πρώτη φορά τζιαι σύρνω σου άκυρο, μεν το συνεχίζεις
-αμαν το συνεχίζεις τζιαι ξανατρώεις άκυρο κόψε το
-άμαν τρώεις το άκυρο, μεν μιλάς στο τηλέφωνο για 25 λεπτά για να με καθυστερήσεις
-μεν μου ψυθιρίζεις 'απογοήτευσες με' σαν μιλάς
-αφού εκατάλαβες ότι εν πρόκειται να σου δώκω ούτε τηλέφωνο ούτε facebook, μεν προσπαθείς να με καλέσεις στην 'εκδήλωση' που κάμνεις για να ανακαλύψω τον εσωτερικό μου κόσμο (ούτε worldventures να ήταν).
-μεν προσπαθείς να τα καλύψεις συναφέρνοντας τον 19χρονο γιο σου
-εκτίμα το γεγονός ότι εν εσηκώστηκα να φύω τζιαι πολλά πιθανόν να έχανες τη δουλειά σου

Ίντα εμπειρία τζιαι τούτη η σημερινή. Πραγματικά αηδία, όι επειδή εν άντρας, αλλά για τον τρόπο του. Το τραγικό εν ότι συνήθως εν πιάννω τα σήματα όταν με φλερτάρει μια γυναίκα, σήμερα όμως τα ραντάρ επελλάναν.

Meet Chandler

Without further ado, I present to you...

Με καθυστέρηση λίγων μηνών, επιτέλους είπα το τζι αγόρασα το ποδήλατο (εν ονόματι Chandler). Όι απλά αγόρασα το, έμαθα σχεδόν (λέμεν τώρα...) μεσα σ' ένα απόγευμα! Μεν φανταστείτε ότι έγινα Λανς Αρμστρονγκ (αλήθκεια τωρά, έσιει κανένα που ξέρει τζι άλλους ποδηλάτες?) αλλά μέσα σε 2 ώρες εκατάφερα τζιαι ισορρόπησα, τζιαι προχωρώ για τουλάχιστον 200-300 μέτρα πριν χάσω ισορροπία. Η αλήθκεια εν το επερίμενα ότι εν να το βρω τόσο εύκολο, εχάρηκα πολλά. 

Φυσικά εννοείται πως έφα την τζιαι χαμέ, στην προσπάθεια μου να μεν δώκω πάνω σε ένα Smart σας παρακαλώ... Εμετάνιωσα το όμως, αποφάσισα ότι που τα τωρά τζιαι να πάει μόνο Mercedes τζιαι πιο πάνω εν να αποφεύγω. Τουλάχιστον αν θα σπάσω κανένα πόδι -ή αν θα αποχαιρετήσω τις όποιες πιθανότητες για οικογένεια- να μεν εν για Smart! 

Άσε που όταν το αγόρασα, ο άνθρωπος τζιαμέ έκαμε μου διάλεξη πώς τζιαι πού να το κλειδώνω. Πόψε εν να τζοιμηθώ μαζί του άμπα τζιαι κλέψουν μου το. 

Έτυχε την περασμένη εβδομάδα τζι επήα κάπου με τα πόδια κοντά που το σπίτι μου, περίπου ένα 20λεπτο. Αλόπως έσιει που την Αγγλία να περπατήσω πάνω που 15 λεπτά, τζιαι επεθύμησα το, ειδικά τωρά που άννοιξεν ο καιρός εν ότι πρέπει. Τζιαι γι αυτό έσιει 2-3 μέρες πάω περπάτημα τις νύχτες, headphones τζιαι όπου με φκάλει ο δρόμος. Εχτές εξεχάστηκα τέλεια τζιαι έφτασα ως τζιαμέ δίπλα που του θκιαόλου την μάνα. Έβαλα τζιαι το app στο κινητό να μετρά την απόσταση, έκαμα πάνω που 10km ώσπου να στραφώ. Ίντα ξέρω τωρά που εν να συνηθίσω το ποδήλατο εν να βρεθώ καμιά μέρα Λατσιά χωρίς να το καταλάβω. Γκοντ μπλες GPS.